مسئولان فدراسیون فوتبال را نمی‌توان درک کرد، همانطور که گویا آن‌ها نیز شرایط ویژه امروز کشور را درک نمی‌کنند. صحبت‌های چند روز اخیر آقایان را مرور کنید؛ در ادعا‌های اغراق‌آمیز نشاط عمومی و اجتماعی را تنها با فوتبال پیوند زده‌اند، طوری که اگر در ورزشگاه‌ها و باشگاه‌ها تخته شود، مردم ایران افسرده می‌شوند و دیگر نشاط ندارند. مانند مهدی تاج که چند روز است همواره در صحبت‌هایش نشاط مردم را به فوتبال گره می‌زند، حتی در این بین از مقایسه‌های اغراق‌آمیز هم ابایی ندارد، مثل نقل‌قول جنجالی چند روز گذشته‌اش که گفته بود: «براساس آمار ثبت شده، پس از اتمام بازی ایران- مراکش درصد نشاط اجتماعی به وجود آمده از آزادسازی خرمشهر و صعود ایران به جام جهانی ٩٨ بیشتر بوده است!»
یا چند روز بعد که منت حل مشکل طلبکاران باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس و عدم حذف‌شان در آسیا را بر سر مردم گذاشته تا به گفته خودش نشاط عمومی مردم از بین نرود: «اگر استقلال و پرسپولیس به دلیل بدهی از لیگ قهرمانان آسیا حذف می‌شدند، نشاط عمومی نداشتیم.»
در حالی رئیس فدراسیون فوتبال سعی دارد در صحبت‌هایی عجیب، نشاط عمومی را به فوتبال گره بزند که در شرایط کنونی و با توجه به مشکلات اقتصادی عدیده‌ای که به واسطه سوءمدیریت‌های دولت به وجود آمده، کمتر هواداری است که برایش مهم باشد که سرخابی‌ها سال آینده در آسیا باشند یا نباشند. هواداری که امروز به سختی می‌تواند حتی بلیت و خرج رفت و برگشت به ورزشگاهش را تأمین کند، شاید از غیبت تیم محبوبش در آسیا خوشحال هم باشد، چراکه چند بازی کمتر به ورزشگاه می‌رود و هزینه‌هایش هم کمتر خواهد شد.
محمود اسلامیان، نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال نیز به میدان آمده تا در کنار تاج با قیاس‌های مع‌الفارق دولت را برای پرداخت بودجه چندده میلیاردی زیر فشار قرار دهند. اسلامیان در مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌ها از پیام مقام معظم رهبری مایه گذاشته و مانند تاج، شادمانی و نشاط مردم را به فوتبال پیوند زده، به‌طوری که انگار تنها به واسطه فوتبال است که جامعه ایرانی نشاط دارد. او در صحبت‌هایش گفته است: «وقتی در جام جهانی عملکرد تیم ملی به گونه‌ای می‌شود که حضرت آقا دو بار پیام می‌دهد، درجه اهمیت به شادمانی مردم توسط فوتبال مشخص می‌شود. مگر این شاد کردن مردم هزینه‌اش چقدر می‌شود؟ مقام معظم رهبری در جلساتی که برگزار شده دو بار پیغام قدردانی فرستاده است. آیا بد است که برای شاد کردن مردم به تیم ملی کشور کمک شود؟ حدود ۴۰ میلیارد تومان پول لازم داریم، ولی شما اگر این عدد را مقابل شادی ۸۰ میلیون نفر قرار دهید، هزینه خیلی بالایی نیست.»
در حالی اسلامیان دم از ۴۰ میلیارد می‌زند و در مقایسه‌ای عجیب آن را در برابر جمعیت ایران ناچیز می‌داند که با گرانی‌های افسارگسیخته و بالا رفتن قیمت ارز، آنقدر مشکل بر سر مردم آوار شده که دولت به‌طور قطع اولویت‌های مهم‌تری نسبت به فوتبال دارد. باز کردن پای حسن روحانی به ماجرای ماندن کرش هم به نظر می‌رسد حربه‌ای تکراری برای زیر فشار گذاشتن دولت است تا بدین وسیله با استفاده از محبوبیتی که این مربی در بین مردم دارد، روحانی در صورت عدم تأمین خواسته‌های فدراسیون فوتبال به نوعی روبه‌روی مردم قرار گیرد!
شاید بهتر باشد نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال پیش از کشاندن پای روحانی به این پرونده، واکنش‌های منفی و پر از خشم مردم را به ماجرای کمک ۱۰۰ میلیاردی دولت از بیت‌المال به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای پرداخت بدهی‌شان بازخوانی کند. در حالی مدیران فدراسیون فوتبال از مردم برای گرفتن هزینه‌های چندده میلیاردی‌شان مایه می‌گذارند که تنها کافی است برای رسیدن به نظر مردم، مدیران فوتبال به میان آن‌ها بروند و از آن‌ها سؤال کنند در چنین شرایطی آیا موافق کمک ۴۰ میلیارد تومانی و اختصاص ارز دولتی به فوتبالی‌ها هستند یا نه؟ این کار سختی نیست و حجت را بر مسئولان فوتبال تمام می‌کند.
در صورتی که پاسخ مردم منفی باشد، آن‌ها نیز طبیعتاً نباید دیگر نگران نشاط اجتماعی مردم باشند، چون خودشان خواسته‌اند. برخلاف نظر مهدی تاج و محمود اسلامیان، چیزی که امروز باعث نشاط اجتماعی می‌شود، نه فوتبال بلکه کم کردن هزینه‌هایی است که از جیب مردم پرداخت می‌شود. آن چیزی که امروز باعث نشاط اجتماعی می‌شود، مقابله با سوءاستفاده و رانت‌هایی مانند ارز دولتی است. آن چیزی که امروز باعث نشاط اجتماعی می‌شود، آرام کردن بازار و جلوگیری از بالا رفتن قیمت‌هاست که زندگی‌ها را سخت کرده است. بدیهی است اگر مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون فوتبال دغدغه نشاط اجتماعی مردم را دارند، باید با مردم همراه شوند و با کم کردن انتظاراتشان و کاهش هزینه‌های اردویی و آماده‌سازی تیم ملی، در گذر از این روز‌های سخت همراه جامعه باشند، نه اینکه بی‌تفاوت به شرایط جامعه، فاکتور ۴۰ میلیاردی برای دولت بفرستند!
